Studies van de Vlaamse Milieumaatschappij tonen aan dat het verkeer (waaronder wegverkeer, scheep- en luchtvaart) voor 61% van de NO₂-uitstoot verantwoordelijk is, de industrie voor 18%. Voor fijn stof is de verhouding anders: verkeer neemt 13% van de uitstoot voor zijn rekening, industrie 11%.

Zoals beschreven in ‘Meting ≠ blootstelling’ is het belangrijk een onderscheid te maken tussen uitstoot en blootstelling. De blootstelling stijgt naarmate we ons dichter en langer bij de bron van de uitstoot bevinden. De industrie zorgt bijvoorbeeld voor uitstoot, maar doorgaans wonen we verder van industrie dan van verkeer. De blootstelling van de bevolking aan luchtvervuiling door industrie valt dus lager uit dan de cijfers van de uitstoot doet vermoeden.

We importeren verontreinigde lucht uit het buitenland maar we exporteren ook. Netto exporteert Vlaanderen meer dan het importeert. Vlaanderen heeft dus een relatief grotere verantwoordelijkheid op vlak van luchtvervuiling dan zijn omringende buurlanden.

Aangezien verkeer een grote bijdrage levert aan de uitstoot van NO₂ en omdat de lokale uitstoot in belangrijke mate de NO₂-concentraties bepalen, zullen wijzigingen in de lokale verkeersituatie de lokale NO₂-concentratie beïnvloeden. Als in uw straat of buurt de verkeerssituatie tijdens de meetperiode in mei gewijzigd was, is het meetresultaat waarschijnlijk niet representatief voor de normale verkeerssituatie gedurende een heel jaar. Hierdoor kan het berekende jaargemiddelde over- of onderschat zijn.